Gisteren deed Rop Zoutberg verslag uit de binnenstad van Barcelona. Die ligt er, net als de binnenstad van Amsterdam, vrijwel verlaten bij. De rust is natuurlijk weldadig, daar schreef ik eerder over. Buren herkennen elkaar ineens, en nemen bezit van de stoepen en straten. De sfeer onderling is goed. Maar er is ook een keerzijde. Zoutberg vertelde dat het voelde alsof hij zich bevond in het skelet van de stad. Dat is precies goed geformuleerd. De binnenstad is verlaten omdat er bijna geen bewoners meer zijn en bewoners van andere delen van de stad vinden in onze binnenstad niks aantrekkelijks. Het is zonneklaar: woningen en winkels in de binnensteden zijn op grote schaal opgeofferd aan massatoerisme. En het toerisme heeft de stad vernield en verminkt, tot er niets anders over is dan een armetierig en levenloos skelet. De historische binnensteden moeten worden gereanimeerd. Er moet leven in worden geblazen. Niet door het weer oppompen van het massatoerisme. En waarom zouden toeristen trouwens een skelet willen bezoeken? Nu is de kans voor stadsbestuurders overal in Europa om de bakens te verzetten, en wonen en werken in de stad voorrang te geven. Ik blijf hopen. Wie weet.
Comentarios